Mισεύγω από την Κ Και ξάφνου όλα γίνονταν απ’ την αρχή σαν να ’τανε καινούρια. Καταριθµήσεις γενεών και διαµερισµός της γης, σειρές γραφών και στίχοι. Λόγοι και διηγήµατα και πόλεων συνοικισµοί και χρόνου οικονοµίες. Μετοικεσίες των λαών, µερίδια, απώλειες, φίλων αποδηµίες. · Και ξάφνου οι τόποι γίναν ένας τόπος. · Ήρθαν τα µέρη που περπάτησα, πόλεις και γειτονιές και δρόµοι. Χιλιάδες τόποι βορινοί, µεσηµβρινοί, του νότου. Με καύσωνα, µε συννεφιά, µε χιόνι. Μουσώνες τροπικοί και καταιγίδες. Ήλιος λιακάδα και βροχή, τόποι της ηδονής, του ξαφνικού κινδύνου. Αγριεµένοι, σκοτεινοί κι άλλοι γαληνεµένοι. · Τότε ο τόπος σβήστηκε ως τόπος της πατρίδας. Τοπίο µυθικό σάλευε τώρα εντός µου. Ρυθµίζονταν οι δρόµοι του πόρτες ανοίγαν στον καιρό, γυµνές γυναίκες ίδρωναν σε βρόµικα σεντόνια. · Όλα χωρούν µες στη γραφή. Ποτάµια γέφυρες, βουνά. Κάµποι και συνοικίες. Τόπος ευρύχωρος ο τρόπος να µιλήσεις. Χρόνος χωρίς δεσµά φραγµούς και τείχη. Όπως στα όνειρα. Όλα µαζί και χώρια. Είµαι στον ίδιο χώρο δεν είµαι. Είµαι παντού και κάπου. Παίρνω µολύβι χάνοµαι µια τρύπα ανοίγει στο χαρτί κι οι τρόποι στροβιλίζονται, αναµιγνύονται γραφές, φωνές, εκφράσεις ποταµών, λίµνες και λιµνοθάλασσες, γυρνούν οι τόποι στο κενό, εφάπτονται οι πόλεις, δεκάδες πόλεις µε κρατούν το σώµα µου κοιµίζουν, ξυπνώ δεν ξέρω που ξυπνώ, κοιµάµαι δεν κοιµάµαι, περιπλανιέµαι ξυπνητός στον ουρανό στο χώµα στο νερό, πατώ στη γη και δεν πατώ, πετώ χορεύω ξαγρυπνώ. Όπως στα όνειρα. Όλα µαζί και χώρια. ύπρο δίχως λύση · τόσες φορές τόσο | Y vertiginosamente todo vuelve al principio como si fuera nuevo. Inventarios generacionales y partición de tierra, líneas de escrituras y versos. Motivos y narraciones, asentamientos de población y ahorros de tiempo. Migraciones de pueblos, herencias, pérdidas, éxodos de amistades. · Y de pronto los lugares se transformaron en un lugar. · Vinieron los lugares que caminé, ciudades, barrios y calles. Miles de sitios norteños, meridianos, del sur. Con canícula, con niebla, con nieve. Monzones tropicales y borrascas. Sol, sol resplandeciente y lluvia, lugares de placer, de peligro inesperado. Salvajes, oscuros y otros serenos. · Entonces el lugar se extinguió como lugar de la patria. Paisaje mítico se cimbraba ahora en mi interior. Se trazaban sus calles puertas se abrían al tiempo, mujeres desnudas sudaban en sábanas sucias. · Todo cabe en el escrito. Ríos puentes, montañas. Llanuras y barrios. Lugar amplio, tu forma de hablar. Tiempo sin grilletes, sin barreras sin muros. Como en los sueños. Todo junto y separado. Yo estoy y no estoy en este mismo lugar. Estoy en todas partes y en cualquier lugar. Tomo lápiz me pierdo se abre un agujero en el papel y las formas se arremolinan, se mezclan escritos, voces, expresiones de ríos lagos y lagunas de mar, se arrojan los lugares al vacío, las ciudades se tocan, decenas de ciudades sostienen mi cuerpo me duermen, despierto sin saber dónde despierto, duermo no duermo, deambulo y despierto en el cielo, en el agua, en la tierra, piso en el suelo y no piso, vuelo, bailo en vigilia. Como en los sueños. · Todo junto y separado. |
